Aan het einde van de jaren '30 was er in Duitsland behoefte aan 400 snelle locomotieven om sneltreinen te trekken. In 1939 werden er bij verschillende fabrikanten 204 stoomlocomotieven besteld. Door de Tweede Wereldoorlog zijn er in Berlijn slechts 55 locomotieven gebouwd. De DRB Baureihe 01.10 locomotieven hadden een gestroomlijnd model waardoor ze sneller konden rijden en het kostten minder kolen en water. De locs konden een trein van 550 ton trekken met een snelheid van 120 km/u. De stoomlocs werden dan ook voornamelijk voor reizigerstreinen gebruikt. De locomotieven kregen rode wielen en waren verder totaal zwart. Ook al waren de locomotieven gebouwd voor 140 km/u was de maximale snelheid van de locomotieven in de praktijk 130 km/u of zelfs nog 10 km/u langzamer. Een probleem met de stoomlocomotieven dat nooit is opgelost is het doorslippen van de aangedreven assen. Dit gebeurde bij het optrekken maar ook op hoge snelheden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam de United States Army Transportation (USATC) tijdelijk een aantal stoomlocomotieven van dit type in beslag. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen alle locomotieven terecht in West-Duitsland.

De locomotieven werden vooral ingezet vanuit de depots Kassel, Frankfurt, Hamburg-Altona en Osnabrück. De ketels van de locomotieven waren in een slechte staat, daarom kregen de locomotieven bij DB een nieuwe hoogrendementsketel en een voorverwarmer waardoor het vermogen steeg van 1559 tot 1728 kW. De gestroomlijnde bekleding werd te duur in onderhoud en werd verwijderd. Ook was het gestroomlijnde model niet praktisch omdat de binnenliggende cilinders moeilijk te bereiken waren tijdens het smeren. Ook werden sommige onderdelen te warm door het ontbreken van rijwindkoeling. In 1956 werden 34 van de 55 locomotieven, inclusief de latere 01 1075, omgebouwd om op stookolie te rijden in plaats van kolen. Hierdoor steeg het vermogen van 1728 tot 1817 kW, met olie was de warmte toevoer ook beter te regelen. De kolengestookte locomotieven werden onderverdeeld in de serie 011 en de oliegestookte in de serie 012. De latere SSN 01 1075 kreeg het nummer 012 075-8. De laatst overgebleven exemplaren werden ingezet vanuit het locomotievendepot Rheine op de bekende Emslandlijn van Münster naar Emden en Norddeich. Op 31 mei 1975 werd de laatste locomotief terzijde gesteld.

In hetzelfde jaar kocht een particulier de 012 075-8 en schonk de loc aan de SSN. Het duurde echter tot 1991 tot het geld bij elkaar was om de loc te laten opknappen bij Dampflokwerk Meiningen, de laatste werkplaats uit de DDR die stoom-locomotieven onderhield. De revisie duurde een jaar en de 012 075-8 werd weer terug gebouwd naar een kolengestookte locomotief, de loc kreeg ook zijn nummer 01 1075 terug. De oliegestookte onderdelen zijn wel bewaard om later in de 41 105 van de SSN te plaatsen. In mei 1992 werd de locomotief indienst gesteld. De locomotief is voorzien van de beveiliging-systemen ATB-E en PZB90 om in Nederland en in Duitsland op het hoofdspoor te mogen rijden. In Nederland mag de loc maar maximaal 90 km/u omdat de ATB-E niet harder toelaat. Op 7 september 2019, na de Veluwe Express te hebben gereden, is er een defect aan de loc gevonden waardoor de loc niet meer inzetbaar was. Het defect zat bij het draaistel van de 2 loopassen, het probleem was de afsteuning en afvering. In 2020 werd de loc weer in dienst gesteld.

Videobeelden : Op zaterdag 10 december 2011 reed de SSN met hun stoomloc de 01 1075 de Kerstexpres
van Rotterdam naar Valkenburg en v.v. Wij legde de combinatie vast op het station van Geldermalsen
waar de loc rond 09.30 uur langs kwam.